Thursday, September 20, 2007

Astig

Kay tagal ko ding nawala sa limelight, wala lang tlga ko sa mood maki-friendster hahaha hanggang isang araw.... tinginingining



Nakachat ko ang Kuya ko at binalitang me friendster account na daw ang pamangkin ko, orayt!, i-approve ko daw un friend request. Matagal tagal din akong d nakalog-in kaya sa isip ko siguradong maraming pagbabago at marami na nmn akong ka-friendster na uusyosohin nyahahaha kaya humanda na kayo!



Medyo nanibago ulit ako sa menu ng friendster, syempre inuna ko ang mga new messages, uy somebody cares and its not the care bears!



Syempre d muna ko nagreply, balik ako sa Home at pumunta naman ako sa New Friend Requests, madami dami din cla na d ko nmn kilala gang sa namataan ko ang pangalang Colin Mcneil wow Amerikano! sa isip ko. Tumatanda na tlga ko... bigla ko nakita un thumbnail photo, isang batang lalaki na katabi c Winnie the Pooh , eeeeeek c Colin pala yun! ang pamangkin ko! Well sensya na tao lng d ako sanay na me Mcneil sa name nya hahaha. Astig! Welkam to friendster my poging poging inaanak at pamangkin!


Pooh

Thursday, August 16, 2007

Winner!

O ha! nanalo pa un LO ko inspired by my previous blog entryIam1



Scrappin'moms July challenge



Friday, July 13, 2007

I'm 34 years old

I'm already 34 years old, still single, unattached, available, not even dating but waiting hahaha



Yun iba inggit sa single life ko, un iba parang naawa cguro saken, un iba maraming litanyang supladita at mataray daw kasi ako, un iba nagtataka?, un iba nmn pinagdududahan ang pagkababae ko hahaha



Well for one alam kong d ako nag-iisa sa mundo, for two d ako dapat kainggitan lalo na ang kaawaan, for three kun me pagkasupladita at maldita man ako, once you get to know me lovable namn tlaga ko, dba mga friendsters? for three and a half, kun mataray man ako, halerr! marami din nmn nangahas sa kagandahan ko nun namumukadkad pa lng ako nyahhahaha, duwag lng cguro un iba nyahahaha (love me for what I am *naks*), for four, well kahit ako nagtataka din, sadyang d ata magpangabot ang palaso ni kupido, for five well bakla tlaga ako na natrap sa katawan ng isang malusog na babae nyahahaha



I'm happy, contented and loving life... I have my down moments but who doesn't? I long for a partner in life, but I wouldn't die If I didn't find one. I want to have a child of my own and name her Shinbi, but for now maybe I'll just buy a fish or a bird and call her Shinbi.



Yun lng po at back to regular programming...

Wednesday, July 4, 2007

It's a blog blog world!

Bakit nga ba nauso ang blog? ewan ko



Bakit nga ba ko nagba-blog?



For one madaldal tlga ko IRL (in real life), makuwento at higit sa lahat long lost dream ko ang maging writer.  Pero indi po ko tsismosa, my close friends can attest to that *defensive ba hehehe*.  Ang kwento sa tuktok ng bundok maiiwan sa tuktok ng bundok. Pag sinabing secret, SECRET! bwehehehe



Anyway eto na rin cguro ang paraan to keep in touch with my friends para alam nyong i'm still alive but not kicking hahaha. Kun ika'y alang magawa, alang makausap at nalulungkot pakibisita na lng po ito, ang aking scrap blog, baka madiscover ako someday at least kayo na unang nakakita nyahahaha



Meanwhile here' s another blast from the past...



A.K.A.



Sarisaring ngalan



Bansag sa mga  among walang kaalam-alam



Ngalang kamaganak di naman kaanuano



Si nanay, si lola pati na si lolo



Mga artistang pede na rin pan comedy



na sina Maricel,  Vic at Palito



Meron din tweety na jowa ni jading



Si panotski na hataw sa linedancing



Ang go gerls na tunay na kahalihalina



The likes of Spice, Jolas, Kinis at Ganda



Mga  kakaebang  katangiang taglay



Nitong c tabinge, sipunin at  pilay



Mga epals na sina ingay at ubo,



Kasindaksindak na cna Kuba at pulitiko



Anjan din si boybits at ang machong si kalbo



Pati na ang aligagang c Kulambo,



Kung pagpapasexy ang wish ni Balakang



Eto ang na-achieve nitong c Simang



Kun c  liit naman sa height ay walang laban



Fire pa rin ang arrive kay cute #1



Food coupons kay tangkad ang kuhaan



Si bulaklak namn ang champion pagdating sa tsikahan



Ingat kayo kay tutubing mailap



Pati kay dragon na naglalagablab



Pahabol pa natin sina pet puti, tapia at traydora



Si kalamansi na naging kayumito na (nyahahaha



Minsan sumagi din sa king bubot na isipan



Di kaya tayo ay kanila ring binansagan?





Monday, June 18, 2007

Bitchy me

June 15, 2007, 5:39PM



Okay guilty na kun guilty pero pinanindigan ko na to, eto kc anaps na kaopismeyt ko super angas.  Nun nasa admin pa ko kun makautos at magpasa sya ng trabaho ganun-ganun na lang! Natarayan ko na sya minsan sa phone kaya medyo kumalma ng kaunti.  Ngayon magkasama na kami sa team, lekat na hitad e wala palang binatbat to sa Lotus Notes nyahahaha.  Chinika nya muna ko kun developer daw ba tlga ko or admin sabi ko mahigit 10 taon na ko sa LN, *o e sino ngayon ang mas maangas aber nyahahahaha*  Medyo nagitla cguro at  chinika chika pa rin ako.  Ewan ko d ko tlga sya feel!  Last week meron pinagawa sa kanya ang HR na isang malaking kalokohan para saken.  Bakit kamo?  Tatlong worksheet sa Excel na me sandamakamak na  rows ang pinagawan sa kanya ng bar graph, isa, isa kada row.  Panay ang kwento nya na matrabaho daw un pero wala syang nagawa kasi utos ng mga diyos diyosan.  Eto pa ang nakakatawa, eto e ayon sa pagkakarinig ko habang chinichika nya sa kapwa nya anaps.  Sinabi nya sa HR na average 2-3 minutes kada row daw kaya bago matapos un aabutin daw ng ilang araw o baka isang linggo pa dahil hindi lng naman un ang trabaho nya. Kasagot sagot ng mataray na dyosa ng HR, "I don't care how long it takes I'm willing to wait" o ha! laban ka dun nyahahahaha pigil na pigil ang tawa ko nun narinig ko un.
Isang araw d na cguro nakatiis ang hitad at nagsabi na sa namumunong anaps na kelangan daw nya ng tulong. At un na nga at nadamay ang isang inosenteng katulad ko.  Uwian na nun at sabi ng pinuno e i-explain daw saken kinabukasan, ang buset na anaps d na nagpabukas ket ilang minuto na lng ay uwian na. Blah blah blah, d ko na naintindihan kun pano nya ginawa ang lintek na bar graph, tango lng naman ako ng tango.  Ala pang isang minuto pinasa na nya saken ang isa sa mga worksheet.  Nagulantang ako dahil nga d ko sukat akalain na ganun nga kadami, kulang kulang 400 rows! Sa sandaling un gusto ko nang ipalupot ang suot nyang balabal sa leeg nya. nyahahahaha pwamis!  So kinabukasan inusisa ko un worksheet, e syongak pala sya, pede pala copy paste na lng ng graph at palitan lng ang source data kesa manu manuhin nyang gawan ng graph isa isa.  Sa isip-isip ko sisindakin ko to at tatapusin ko ng mabilis, pero on second thought baka pasahan pa kong worksheet pag natapos ko agad.  Ket ba copy paste lng un madami dami din un at syempre kelangan pantay pantay sa cell kaya medyo matrabaho pa din.  #$%#$%@$@% anaps! Ilang oras pa lng ang nakakalipas, kun tapos ko na daw ba,  inexpect nya atang nagOT ako nun gabi para sa lintek na un. Ano sya hilo!  Sa inis ko sinagot ko sya, alam mo bang 400 rows to? ha? ha? Siste pa nito telebabad sya buong umaga! *absent kc un pinunong anaps* Sabi ko na lng ibibigay ko sa kanya sa hapon. Copy paste, pantay -pantay, panaka-nakang surf sa internet, at pachika-chika sa phone, *ang lagay sya lng*, ganun ang halos maghapon ko. Panay ang sulyap ng hitad na anaps tuwing nasa telepono ako.  Bandang alas-tres isang row na lng at tapos ko na, pero dahil nga bitchy ako sinadya kong d tapusin. Inisip ko kc pag tinanong ako ng hitad kun tapos ko na syempre I can honestly say na ndi pa mwahahahha.
So ayun surf surf sa internet at telebabad ako sa phone.  Mag alas-singko na kaya habang nasa phone ako ay tinapos ko na ang huling row at ni-send sa hitad na anaps bago ko ibaba ang telepono. Galing ng ESP ko, sakto pag baba ko ng phone nagtanong agad ang hitad kun tapos ko na daw ba, haler! nasend ko na sa iyo hitad ka! *well d nmn ganun pagkakasabi ko nyahahaha* Ayun supalpal na nmn sya mwahahaha
Nag-absent ang hitad for 2 days *kesyo sumakit daw ulo at batok nya dahil dun* at ngayon ngang TGIF e d nya pa rin tapos,e pano mina-mano nya tlaga.  Kita mong pangangalaga nya sa pride nya ni indi nya ko tinanong kum baket ang bilis ko, tena tlgang anaps yun!  kainin mo yang pride mo at d ko sasabihin na copy paste lng yan hitad ka! mwahahaha



FYI - Lunes na ngayon un pa din ginagawa nya har har har!



#I'm a bitch, I'm a lover
I'm a child, I'm a mother
I'm a sinner, I'm a saint
I do not feel ashamed
I'm your hell, I'm your dream
I'm nothing in between
You know you wouldn't want it any other way#

Thursday, June 7, 2007

Cappuccino

Maiinit ang ulo ng mga tao kaninang umaga.



Scene 1- sa pantry



Nagtitimpla ako ng cappuccino *pinaghalong milo at nescafe* sa pantry nang may pumasok na girlaluh, katitig saken take note titig, dedma lang ako, habang nagbubuhos sya ng mainit na tubig sa kanyang mug pasulyap sulyap sya saken *ngayon lng ata nakakita ng magandang nilalang nyahahaha* , tinitigan ko ang girlaluh, ayun at tumungo din sya sabay exit ng pantry *sa isip isip ko mapaso ka sana nyahaha bad bad girl*



Scene 2 - sa pantry pa din



Habang tinitikman ko ang cappuccino me pumasok na naman na girlaluh, derederecho sa lababo, tumambad sa kanya ang kutsara sa may lababo, nakita ko na un pati mga nagkalat na baso, dedma lng ako kc bago lng ako dun at malay ko ba kun cnong impakta nag-iwan nun para pag-aksayahan kong ayusin o hugasanang mga yun. Kasimangot na sya at pasulyap sulyap na me binubulong bulong habang panay ang higop ko sa cappuccino na d ko mahuli-huli ang lasa. War freak ako kaya sinita ko sya kung ano un pinagsasabi nya, alam ko nang ako pinagbibintangan nya.



me-> "I'm sorry?" *habang kakunot ang noo ko*



girlaluh-> "blah blah blah spoon" *un lng naintindihan ko un spoon"



me-> "I'm not the one" *ala matrix nyahahaha pero kasmile ako orocan style*



girlaluh-> "oh, i thought ... blah blah blah"



me-> "letchers!" *well sa isip isip ko lng to hahaha*



exit ako sabay higop pa din sa aking cappuccino



Scene 3 - sa MIS room



Panay ang kuliling ng telepono ng isang girlaluh, dedma lng sya, cguro busy o ala sa mood sagutin. Paghintong-paghinto ng kuliling, entra c lola *sekretarya ni bosing na me edad na na nakapwesto lng sa katapat na room*



lola-> "hey, next time when your phone rings pick it up ok!" *mabigat ang tono na parang gustong sabunutan ang girlaluh, sya pala un tumatawag*



girlaluh->"oh, ok" *nagulantang ang hitad dahil nadinig ng madlang pipol sa apat na sulok ng maliit na MIS room ang tinuran ni lola*



exit c lola *back to work (read: magupdate ng blog) ang mga usi na kagaya ko*

Friday, June 1, 2007

Love?

Kalokohan lang yan nyahahahaha *bitter mode on*



Onetruelove



Tagal ko nang nabili un book ni Bro. Bo Sanchez "How To Find Your One True Love" pero d ko man lang magawang tanggalin ket un balot nyang plastic... baka kc pag nabasa ko un maconfirm ko na dko na cguro mahahanap ang one true love ko nyahahaha



--------



A Nice Article about Love

by Swami Vivekananda

I once had a friend who grew to be very close to me. Once when
we were sitting at the edge of a swimming pool, she filled the palm of her
hand with some water and held it before me, and said this:
"You see this water carefully contained on my hand? It
symbolizes Love."

This was how I saw it: As long as you keep your hand caringly
open and allow it to remain there, it will always be there. However, if you
attempt to close your fingers round it and try to posses it, it will spill
through the first cracks it finds.

This is the greatest mistake that people do when they meet
love...they try to posses it, they demand, they expect... and just like
the water spilling out of your hand,! love will retrieve from you .

For love is meant to be free, you cannot change its nature. If
there are people you love, allow them to be free beings.

Give and don't expect.
Advise, but don't order.
Ask, but never demand.

It might sound simple, but it is a lesson that may take a
lifetime to truly practice. It is the secret to true love. To truly
practice it, you must sincerely feel no expectations from those who you
love, and yet an unconditional caring."

Life is beautiful!!! Live it !!!

Thursday, May 17, 2007

what's in a blog

Bakit nga ba nauso ang blog? ewan ko



Bakit nga ba ko nagbo-blog?



For one madaldal tlga ko IRL (in real life), makuwento at higit sa lahat long lost dream ko ang maging writer.  Pero indi po ko tsismosa, my close friends can attest to that.  Ang kwento sa tuktok ng bundok maiiwan sa tuktok ng bundok. Pag sinabing secret, SECRET! hehehe



Salamat sa sandamakmak na chocnut Sir Jun Jun. 



Kun ika'y alang magawa, alang makausap at nalulungkot pakibisita na lng po ito:



Scrappalific

Tuesday, May 15, 2007

2 inches

My housmate just asked me about a pair pf shoes inside their shoe cabinet, turned out it's my 2 inches high heel shoes. I bought it last year but never wore it until today. I wobble when I walk since it's been a long time since I wore a shoe this high. And I just forgot that I walk home from the office, so the supposed 10 mins walk turned out to be 30 mins. *tsk tsk tsk*



Here's a revival of a shoe story some of you might have read before ...

Kuwentong Sapatero - Part 1 *uso kc un me part part orayt*



Nice shoes, sabi ng amo ko... Thanks, I bought it on sale, 10 dolas only @Bata... Whoaaa, so cheap ah... Kinabukasan... whoaa different shoes again wat, u have quite a lot huh?... "Yes, I have several pairs of shoes, but cheap ones only." Humagikgik si amo, sabay chikang "That Imelda ah, she has quite a lot of shoes leh, do Filipinos love shoes?"



Meron yata talagang ganun sadyang mahilig sa sapatos, naaalala ko nun un dati kong opismeyt hanef jumaporms, eksekutib na eksekutib, daig pa un bosing nya na girlash din. Pag nakared sya red din un syus pag naka pink, pink din un syus. Ako nun dalwang kulay lang ang panapin ko sa paa, kundi itim, brown. Naalala ko, bata pa ko nun una ako nagka rubber syus, Snoopy na kulay blue, padala ni tatay galing Saudi. Sarap itapak un sa lupa na medyo basa kc bumabakat un tatak at mukha ni Snoopy. Yooop cool talaga, tas naka medyas ako na me pompom sa likod, tas jajaporms na ko ng hanging tshirt wif mini skirt tas naka double belt. *orayt* Those were the days nun magkaribal pa si Cindy Lauper at Madonna. *nyahahahaha* Tanda ko rin un Greg shoes ko, nanay ko talga para makatipid malaking size un nibili tas doble doble na lng ng medyas para daw d ko agad maliitan. Gagradweyt na ko ng elementary buhay pa rin sya, eeeeeee lintek ang tibay tlga nun, ever! Nauso rin nun un kungfu shoes, tsk, d ka in pag ala ka nun, ilang araw ang emote ko para lang maibili ako nun, hampanget daw sabi ng nanay ko *me katwiran c inay, jologs nga noh!*. Nun hayskul nauso naman un topsider, panlalaki lng daw un, ah basta basta gusto ko nun, syempre emote ulit ako kaya nagkaron din ako nun ket kanda kalyo-kalyo inabot ko. Nun college d ko malilimutan ang black spartan sneakers, lintek un, requirement kasi sa PE, tas white socks, eeeeeee jobos ata pinankulay kaya un super itim medyas ko. Tas nauso naman ang espadrille *tama ba spelling*, hanef padamihan mga frens ko ng espadrille ibat ibang kulay at design. Hiraf na erpat ko nun kaya d ako makaemote gano, ayun nakaisa naman ako. Gagraduate na ko ng college, pataasan naman ng heels, lintek na-Mentos *transalation: naputol ang heels, orayt* ako sa praktis ng martsa. Nanay ko talga syobiz, ayaw ko ng mag martsa kc nga pilantod na ko o, tas 2 inches pa un heels ko...tsk, emote c mader *mana mana lng*, d nya daw nadanasan mag martsa ever kaya gusto nyang ma-experience. So un na nga go pa rin ang lola nyo, kesehodang iika-ika ako habang nakakapet kay mader. *all smiles anhitad habang katutok an spotlight samen*

Tuesday, May 8, 2007

Rap-rapan

Bye Benga, miz you.. mwahhh!!!

10... here we go again (So?)
Like a speeding train in the rain

9... this is for a dear friend
(Is this a trend?) Nope, it's just a coincidence

8... you (me?) just have to wait
For the words that describe her traits

7... If you haven't been to her haven
(What?) You probably missed her kitchen

6... Littered in her sala are some KL pics
Norman, Toton (never heard?) and Garfield can do immitation tricks (who?)

5... Singing?!?! (Really?) How to get her drive
Just any Aegis song (Basang-basa sa ulannn!)... with matching pole dancing,
live! (Olrayt!)

4... With us in every gimikan or Sojourn tour
(Any plan for Paris?) Don't have, we only know 'Bonjour'

3... Benga, we wish you all best and Joy (should I say... koks) in your
career
Don't forget (and erase) us, your jologz peer

2... Namely, tk,cich,mon,les,pre,ace... (the list is long) so let's go!
maxx,xavej,doc,batman,tab,popoy,6... all the things we've gone through

1... You can call me friend or someone (hmmm)
but I prefer... sLade or T-R-A-C-E-R and to the 1 (Yeah!)



Note:
Ginagawa ko e2.. habang nakikinig ng Rap... kaya ganyan pagkakagawa (this
should be a song not a poem) v(^o^)v



//3-9-2006

Monday, May 7, 2007

Galaw-galaw

So ganun na nga... hirap pala pag 3 ang blog, hirap i-maintain nyahahaha... Anyways, after what happened to May (may her soul rest in peace), the blogger who recently died because of overstressed from work, *kaya galaw-galaw lng, take a break* I thought of updating all my blogs whenever, however, whatever.  I want to be remembered somehow pag nasa dako paroon na ko papunta sa may liwanag *well sana nga sa liwanag ahihihi*



Syempre I was also inspired by Tales blog na kayang talunin ang blog ni Chona Mae  ahihihi



And it goes a little something like this...



"Aaminin ko na puso koy nabighani mo nga



Di na ko magpapasikot sikot pa



ngiti koy isisiwalat na



Mata koy titigan upang iyong mapatunayan



tunay kong nararamdaman



Aabangan muli mong pagdaan,



upang sulyap moy mamataan



Hanggang sa ating mga matay magkatitigan.



Upang mga ngiti moy muling masilayan."





*bow*





















Thursday, May 3, 2007

*Imagine that*

It took me almost 5 years before I finally decided to apply for permanent residency here in Singapore. Well there's this one main thing that gave me second thoughts in applying, the CPF contribution *parang SSS po ito*, which is 33% of the basic salary from 3rd yr onwards. This year was my second year being a PR (Permanent Resident), which entails a 24% contribution, in which the employer shoulders the 9% that leaves me a deduction of 15% in my salary. Though I'm convincing myself that all those money plus interest will be mine when I finally decide to give up being a PR, it is still a struggle come payday. With all the monthly bills, payables, remittance and allowance, the budget seems so tight. Yes, even us overseas workers work on a tight budget, though I admit we have the luxury to buy whatever feeds our fancy out of impulsiveness. *because for everything else there's mastercard LOL* Well blame it on the PC and IT shows, the Great Singapore Sale, the holiday sales, warehouse sales and the unending moving away/renovation sales and all other sales they can think of all year round hehehe. And what's with the increased GST? *VAT po katumbas nun sa Pinas* And come June I know IRAS will already start releasing the tax assessment, argh! *buti na lng pede GIRO* Anyway, towards the end of this year will be the start of my 3rd year as a PR which means 20% of my basic salary will be deducted from me, imagine that! *ayun maisingit lng harharhar*

Tuesday, March 13, 2007

Digital Photo Frame

I really don't want to go to the IT Show coz I know I'll just drool over the latest gadgets in town.  I have nothing to buy and no money to spend plus I'm controlling my credit card usage.  Since my friends were eager to go with the crowd  *naghahanap ng sakit ng katawan hehehe* and find the best bargain for digital camera so I tagged along.  As expected everyone seems to be heading in that direction, the walk along CityLink Mall was already jammed and so was the overpass going to the Suntec Convention Center. 




What really caught my attention in the IT Show was the digital photo frame.  It's just like a small LCD made to look like a photo frame where you can load photos, slideshows, mp3 and even videos.  Isn't it fun to display your digital photos, then change every few seconds with background music? I can just imagine how great it would look in our living room back home.   But the frame didn't come cheap, it's ranging from $180 - $200++ for a mere 4R sized photo frame.   It's way too cool that I almost thought of buying one.  But  I managed to get hold of myself and just let my impulsiveness come to pass. *whew*




After going to the IT Show *twice*, I only managed to buy myself a sudoku handheld game (2 for $10) and 25pcs DVD-R.  I'm so proud of myself!